تبیین تطبیقی جایگاه اسرائیل واعراب در سیاست خارجی آمریکا بعد از جنگ سرد

روابط ایالات متحده آمریکا با اسرائیل و اعراب بخش بسیار مهمی از سیاست خاورمیانه ای ایالات متحده را تشکیل می دهد. آمریکا نخستین کشوری بود که پس از اعلام موجودیت اسرائیل در سال 1948م. توسط ترومن، آن را به رسمیت شناخت. در طی چند دهه مناسبات، تلاش اسرائیل این بوده است که به عنوان متحد قابل اعتماد برای آمریکا باقی بماند. با پایان یافتن جنگ سرد و تغییرات حاصله در منطقه خاورمیانه، اسرائیل عنوان شریک استراتژیک آمریکا را به خود اختصاص داد و تحت حمایت همه جانبه این کشور قرار گرفت؛ این درحالی است که کشورهای عربی بیشترین خسارت را از روابط ویژه آمریکا و اسرائیل متحمل می شوند و این خسارت ناشی از حمایت گسترده و همه جانبه آمریکا از سیاست های اسرائیل در منطقه خاورمیانه است. این پژوهش به دنبال این امر است که نشان دهد اسرائیل در سیاست خارجی آمریکا جایگاهی پررنگ تر از اعراب دارد. ایالات متحده آمریکا دلایل گوناگونی برای توجیه حمایت از اسرائیل مطرح می کند، اما می توان یکی از مهمترین دلایل حمایت آمریکا از منافع اسرائیل را، نفوذ لابی های صهیونیستی دراین کشور دانست. نفوذ لابی صهیونیست در آمریکا چنان ملموس است که اجرای یک سیاست خارجی در این کشور، بدون تأیید صهیونیستها تقریباً کاری محال است. در حالی که لابی های طرفدار اعراب و مسلمانان از قدرت و نفوذ چندانی در جهت خنثی سازی تأثیرات لابی های صهیونیستی و جلب حمایت افکار عمومی و سیاستمداران امریکایی برخوردار نیستند. این پژوهش با این پرسش اصلی آغاز می گردد که اعراب و اسرائیل در سیاست خارجی امریکا چه جایگاهی دارند؟ پرسش های فرعی این پژوهش این است که مهمترین عوامل فرهنگی و نهادی حامی اسرائیل در فرآیند سیاستگذاری خارجی و تاثیرگذاری بر افکار عمومی ایالات متحده کدامند؟ جریان های فکری عربی- اسلامی تاثیرگذار بر افکار عمومی و سیاستگذاران ایالات متحده کدامند؟ بر اساس این دو پرسش، دو فرضیه مطرح می گردد: نخست اینکه یکی از عوامل فرهنگی و نهادی حامی اسرائیل در جهت تاثیرگذاری بر افکار عمومی در ایالات متحده، لابی های صهیونیستی هستند که مهمترین آنها، کمیته امور عمومی اسرائیل- آمریکا می باشد و دوم اینکه مهمترین جریان فکری عربی- اسلامی تاثیرگذار بر افکار عمومی و سیاستگذاران ایالات متحده، شورای روابط آمریکایی- اسلامی است. این پژوهش با استفاده از تئوری سازه انگاری درصدد بررسی فرضیه های فوق می باشد. روش تحقیق، توصیفی – تحلیلی است بدین صورت که در ابتدا دلایل حمایت آمریکا از اسرائیل و در ادامه به تحلیل نقش لابی اسرائیل و اعراب در سیاست خارجی آمریکا می پردازد.